Het is juli 2009, het is de hele dag al bloedjetakkeheet. Het zweet loopt in straaltjes van mijn rug, mijn benen zijn zwaar van de training en m’n vingers tintelen van het koude bierglas in m’n hand. Onze Funtec hangt er een beetje zielig bij, maar heeft zijn werk deze avond uitstekend gedaan. Om mee heen zit een groep beachers, op handdoeken, tussen de ballen, koeltasjes en zonnebrandflessen. De zon is verdwenen in de zee en ik weet één ding heel zeker…
Er is niets beter dan dit!
Bijna 12 jaar later is er een hoop aan de hand in de wereld. We zitten nog midden in de coronacrisis en hebben bijna een jaar dat heerlijke gevoel van het strandleven, beachvolleybal en zand tussen de tenen moeten missen. En ondanks dat er natuurlijk erge dingen zijn, voelde het afgelopen jaar, zónder mijn grote liefde -het strandleven- behoorlijk shit. Dus er zat maar één ding op. Er moet een plek zijn, waar ik altijd terecht kan. Waar jij altijd terecht kan. Waar WIJ beachers, zand-strand-bal-verslaafde mensen altijd terecht kan. En waar we All-in kunnen gaan. Waar we elkaar ontmoeten, elkaar volgen, dingen met elkaar delen. Elkaar beter maken, tips geven, opzoeken en vinden. Waar het strandleven eventjes het zand verlaat en ons ook in momenten van ‘droogte’ dichter bij elkaar brengt. En bij onze sport. Bij de kern van onze grote liefde, of nou ja.. in ieder geval de kern van die van mij. 😉
